We moeten het bos in. Eindelijk is bewezen wat we natuurlijk allang wisten. Dat in de natuur verblijven goed voor ons is, vooral als we dat bewegend doen. In Japan is ‘Shinrin Yoku’, oftewel het nemen van een ‘bosbad’, zelfs verheven tot een officiële therapie.
Ik coach om meerdere redenen graag in de natuur. Vooral omdat de natuur ons helpt om verbinding te maken met wie we zijn. Vraag mij niet hoe het werkt, maar het werkt. Op een diep niveau zijn we allemaal verbonden met de natuur en de mensen om ons heen. En de stilte, rust en ruimte in de natuur werken mee om uit ons hoofd en in ons hart te komen.
Shirin Yoku
Toch is het leuk om ook eens naar de wetenschappelijke feitjes te kijken. Wat is er eigenlijk over bewegen in de natuur bekend? Even terug naar Shirin Yoku. In deze therapie wordt meditatief gewandeld, met inzet van vier zintuigen (zien, horen, voelen en ruiken). Wandelen tussen de bomen, met volle aandacht voor wat we waarnemen, is goed voor de gezondheid. En natuurlijk heerlijk om te doen
De feiten liegen er niet om.
Shinrin Yoku heeft een positief effect op stress en depressie en op een te hoge bloeddruk. Twee uur op deze manier wandelen verbetert het immuunsysteem en dus wordt je minder snel ziek. Kinderen met ADHD zagen hun concentratie in de klas verbeteren en mensen met diabetes werden minder afhankelijk van medicatie (bron: Zena Mag juli 2017).
Groen werkt, dat is zeker.
In een beroemd geworden onderzoek uit 1984 van Roger Ulrich werd al aangetoond dat mensen in het ziekenhuis sneller herstelden van een galblaasoperatie als ze uitzicht hadden op een boom, dan wanneer ze uitkeken op een blinde muur. Niet voor niets worden muren nu groengeverfd en binnentuinen in ziekenhuizen aangelegd.
Er zijn veel aanwijzingen dat groen positief werkt op ons welzijn. Hard bewijs blijft lastig. Intuïtief weten we allang beter. Wandelen in het bos of in het groen maakt ons minder gestrest. Op mijn neefje na, die op achtjarige leeftijd bezwoer dat hij “gek werd van het bos vanwege de vele zuurstof”, maakt het bos ons rustig. Ondertussen wacht ik met spanning het volgende decennium af. Ik leg een wedje dat onderzoekers binnenkort bewijzen vinden in ons DNA voor het oerbos-instinct.
Ik ben natuur
Na eeuwenlang leven in en met de natuur zit dat natuurlijk in onze genen. En ik hoop dat de aura’s van bomen wetenschappelijk draagvlak krijgen. Dat de stofjes (phytonciden) en geuren die bomen afscheiden inderdaad de helpers zijn van ons immuunsysteem. Tot die tijd wandel ik gewoon door en weet: ik ben natuur.
